Systematyka zoologiczna, wraz ze swoja bogatą i mocno rozbudowaną strukturą, opiera się na gatunkach. Ma ona możliwie jak najdokładniej oddać pokrewieństwo filogenetyczne zwierząt. Pozwala także na łatwe ustawienie miejsca gatunku w systemie. Pomimo ogromnej liczby gatunków, gdzie samych owadów opisano ponad milion, jest możliwe, stosując hierarchiczny podział, osiągnięcie właściwego miejsca w systemie i zorientowanie się, jak wyglądają stosunki pokrewieństwa. Praca nad systemem naturalnym stwarza więc podstawy dla wielu innych kierunków badań naukowych. Bez systematyki nie istniałaby zoogeografia, a także ekologia byłaby nie do pomyślenia. Genetyka napotykałaby na problemy nie do przezwyciężenia, a w fizjologii nie można by uzyskiwać powtarzalnych wyników z powodu braku pewności, że doświadczenia dokonywane są na tym samym gatunku.
– dział systematyki organizmów obejmujący teorię i praktykę klasyfikowania organizmów zwierzęcych (zaliczanych do królestwa Animalia), zajmujący się techniką wyróżniania i opisywania taksonów zwierzęcych, a więc ich klasyfikacją, nazewnictwem i hierarchizacją. Taksonomia klasyfikuje zwierzęta żyjące współcześnie oraz wymarłe.