Przeplatka maturna: Środowisko życia

Ostatnie prace inwentaryzacyjne w województwie dolnośląskim pozwalają na orientacyjne przyporządkowanie siedlisk leśnych poszczególnym stanowiskom gatunku lub ich grupom (Malkiewicz i in. 2008). Okazało się, że wyraźnie dominuje typ: łęgowy las dębowo-wiązowo-jesionowy Ficario – Ulmetum  w podtypie: łęg wiązowo-jesionowy typowy w strefie okazjonalnych zalewów w dolinach wielkich rzek Ficario – Ulmetum typicum. Drugim w kolejności typem siedliska zasiedlanym przez przeplatkę maturnę jest grąd środkowoeuropejski Galio-Carpinetum . Jako  kolejny wymienić można łęg olszowo-jesionowy Fraxino – Alnetum, zwłaszcza nad małymi dopływami Odry, a w małym stopniu też podgórskie łęgi jesionowe Carici remotae-Fraxinetum  nad potokami na pogórzu w Sudetach. Olsy w żadnej postaci fitosocjologicznej nie są siedliskiem lęgowym tego motyla, gdyż odznaczają się długotrwałym okresowym podtopieniem przez wody gruntowe, a jesion jest tu tylko gatunkiem domieszkowym (Matuszkiewicz 2002). W takich warunkach rozwój gąsienic w okresie wiosennym nie byłby możliwy, przy takim cyklu rozwojowym jak u przeplatki maturny.

Preferencje siedliskowe tego gatunku we wschodnich częściach kraju wymagają dalszych badań we współpracy entomologów z siedliskoznawcami. Na Bagnach Biebrzańskich występuje na śródbagiennych, mineralnych grądach (grądzikach) i na groblach w basenie południowym i środkowym Biebrzańskiego Parku Narodowego (Frąckiel 2005). Gatunek związany jest z lasami z udziałem jesionu, zajmując mikrosiedliska o odpowiedniej ekspozycji na słońce (na kierunki S, W, SW, SE), dlatego narastające zacienienie stopniowo obniża jakość jego siedlisk. Tak właśnie wygasły nieliczne stanowiska w Puszczy Białowieskiej. Gatunek wyraźnie preferuje miejsca półcieniste, niezbyt eksponowane na otwarte słońce. Tam też składane są jaja. Motyle preferują zwykle niewielkie powierzchnie przy skrajach leśnych i polanach (strefy ekotonu), czyli takich formach zagospodarowania terenu, jak np. grunty na styku łąk i lasów, lasów i dróg (w tym linii kolejowych), wały,
a także wyjątkowo - luźne zarośla wzdłuż cieków wodnych (często z kaliną koralową).