Najczęściej spotykanym zespołem lasu łęgowego nad Odrą jest łęg wiązowo-jesionowy lub jesionowo-wiązowy Ficario-ulmetum minoris Knap, w podzespole typowym (Ficario-Ulmetum typicum), który był dawniej szeroko rozmieszczony w naszym kraju, gdzie rósł na drobnoziarnistych madach rzecznych w dolinach dużych rzek nizinnych.

Obecnie największym skupiskiem tego typu lasu w naszym kraju są właśnie tereny położone wzdłuż drugiej co do wielkości rzeki Polski. Oprócz wspomnianego wyżej łęgu wiązowo-jesionowego spotyka się tu także niewielkie płaty łęgów wierzbowych Salicetum albo-fragilis Tx. i łęgów topolowych Populetum albae Br.-Bl., których drzewostan tworzą wierzby, zwykle biała Salix alba L. i krucha S. fragilis L. (gatunki charakterystyczne pierwszego zespołu), oraz topole – biała Populus alba L. i czarna P. nigra L. (charakterystyczne dla drugiego z podanych).

Występowanie obu tych zespołów, a w szczególności pierwszego, determinowane jest obecnością świeżych i pozbawionych roślinności piaszczystych lub żwirowych nanosów rzecznych, na których podane gatunki mogą się odnawiać.

Oprócz tego w dolinach mniejszych dopływów doliny Odry spotyka się również płaty najpospolitszego lasu łęgowego w naszym kraju, zespół łęgu jesiono-olszowego Fraxino-alnetum (=Circaeo-Alnetum). Dominujące w krajobrazie odrzańskim łęgi jesionowo-wiązowe cechuje wielowarstwowa i wielopiętrowa struktura oraz duże bogactwo gatunkowe drzew. Drzewostan budują tu przede wszystkim wiąz polny Ulmus carpinifolia Gleditch. i jesion wyniosły Fraxinus excelsior L., a w niższej warstwie czeremcha pospolita/zwyczajna Padus avium L. Ponadto spotyka się tu wiąz szypułkowy U. laevis Pallas i górski U. glabra Hudson, klon polny Acer campestre L. i zwyczajny/pospolity A. platanoides L., dąb szypułkowy Quercus robur L., lipę drobnolistną Tilia cordata Mill. i grab Carpinus betulus L.

Warstwa krzewów jest równie bogata, obok wymienionej czeremchy rośnie bez czarny Sambucus nigra L., trzmielina zwyczajna Euonymus europaeus, dereń świdwa Cornus sanguinea L., kalina koralowa Viburnum opulus L. i porzeczka czerwona Ribes rubrum.

Oprócz drzew i krzewów niezwykle bogate jest runo i podszyt, a obecność pnączy – bluszczy, chmielu i kielisznika oraz szkarpowe korzenie wiązów szypułkowych powodują, że lasy te przywodzą na myśl raczej równikowe lasy deszczowe puszcze, niż zespoły z naszej strefy klimatycznej. Oprócz bogactwa florystycznego lasy te cechuje ogromna różnorodność występującej tu fauny, w tym wielu rzadkich i zagrożonych gatunków, takich jak przeplatka maturna.