Przeplatka maturna: Rozsiedlenie w Polsce i Europie
Na terenie Polski przeplatka maturna występuje obecnie głównie na Dolnym Śląsku z pogórzem Sudetów, na Ziemi Lubuskiej, w Kotlinie Biebrzańskiej, Puszczy Białowieskiej i na Lubelszczyźnie.
Istnieje też izolowane stanowisko na Mazowszu i na Podkarpaciu (Warecki 2010). Sprzed kilkudziesięciu lat (przed 1939 r.) znane są pojedyncze stwierdzenia z Bieszczadów, Warmii i Mazur oraz Pomorza Zachodniego (Dąbrowski, Krzywicki 1982), gdzie z dużym prawdopodobieństwem gatunek lokalnie wyginął. Podobnie stało się na kilku historycznych stanowiskach dolnośląskich (Wolf 1927; Malkiewicz i in. 2008), choć co najmniej jedno – Chrośnica (Góry Kaczawskie), zbyt pochopnie uznano za wygasłe. Jest to jednocześnie jedyne znane obecnie stanowisko położone w polskich górach.
Przeplatka maturna w swym europejskim zasięgu obejmuje obszar, od Półwyspu Iberyjskiego po północny Ural. W skali całego zasięgu gatunek nigdzie nie należy do licznych i występuje jedynie na rozproszonych, wyspowych stanowiskach. W Europie skupiska stanowisk występują głównie w jej środkowym pasie od Francji po Rumunię i Ukrainę oraz w krajach nadbałtyckich i Finlandii. Silniejsze znane populacje znajdują się w Finlandii, Łotwie oraz krajach Europy Środkowo-Wschodniej: Słowacji, na Węgrzech i w południowo-zachodniej Polsce oraz w Szwecji (Eliasson i in. 2005). W Czechach występuje tylko jedna znaczna populacja. W Niemczech występuje wyspowo jedynie w południowych krajach związkowych: Badenii – Wirtembergii, Bawarii, Saksonii i Nadrenii-Palatynacie (Bolz 2001). W Szwajcarii istnieją tylko dwie populacje, w Austrii występowanie przeplatki ograniczone jest do wschodniej i środkowej części kraju, a w Belgii, Luksemburgu i Danii stanowiska gatunku już wygasły (Beneš i in. 2002).
