Polska Czerwona Księga Zwierząt
Polska Czerwona Księga Zwierząt (PCKZ) to jedyne w swoim rodzaju opracowanie poświęcone gatunkom zwierząt wymarłych, ginących, rzadkich lub zagrożonych wyginięciem.
Składa się ona z dwóch obszernych tomów. Tom I w całości poświęcony jest kręgowcom. Tom II natomiast zawiera informacje o zwierzętach bezkręgowych. PCKZ jest opracowywana przez specjalistów od poszczególnych grup zwierząt. Nadzór nad jej realizacją sprawuje Instytut Ochrony Przyrody PAN w Krakowie. Polska Czerwona Księga Zwierząt zawiera opisy biologii i ekologii ginących gatunków zwierząt z mapami ich rozmieszczenia. Ponadto odnosi się do kategorii i stopnia zagrożenia poszczególnych gatunków, określa rzadkość ich występowania oraz podaje stosowane i proponowane sposoby ochrony. Zawiera ona także konkretne kategorie zagrożenia gatunków.
Są nimi:
X – zarezerwowana dla gatunków wymarłych (w Polsce 2 gatunki - tarpan, tur);
EXP – skupiająca gatunki zanikłe lub prawdopodobnie zanikłe w kraju (kręgowce - 14 gatunków, bezkręgowce - 22 gatunki);
CR – obejmująca gatunki skrajnie zagrożone (kręgowce - 22 gatunki, bezkręgowce - 67 gatunki);
EN – grupująca gatunki bardzo wysokiego ryzyka, silnie zagrożone wyginięciem (kręgowce - 23 gatunki, bezkręgowce - 80 gatunków);
VU - gatunki wysokiego ryzyka, narażone na wyginięcie (kręgowce - 15 gatunków, bezkręgowce - 54 gatunki);
NT - gatunki niższego ryzyka, ale bliskie zagrożenia (kręgowce - 30 gatunków, bezkręgowce - 14 gatunków);
LC – obejmująca gatunki na ten czas niezagrożone wymarciem, jednak z różnych powodów wpisane do Czerwonej Księgi (kręgowce - 23 gatunki, bezkręgowce - 0).
Polska Czerwona Księga Zwierząt jest zatem podstawowym źródłem danych o gatunkach zwierząt, które wymagają szczególnej troski w odniesieniu do nich samych oraz ochrony siedlisk ich życia.
