Tajemnice nazw motyli
Motyle dzienne to jedna z niewielu grup owadów w przypadku, których każdy gatunek posiada nazwę potoczną. Etymologia (tj. pochodzenie) tych nazw ma kilka źródeł.
Najczęściej odnosi się ona do cech ubarwienia. Przykładem tego typu nazw są bielinki – rodzaj Pieris sp. (które w większości są białe), mieniaki – Apatura sp. (o mieniącym się ubarwieniu), modraszki (o niebieskiej u większości gatunku barwie skrzydeł) lub czerwończyki – Lycaena sp. (o z kolei barwie czerwonej).
Kolejne przykłady odnoszą się do konkretnych gatunków. Na przykład rusałka pawik ma na skrzydłach „pawie oczka”, rusałka żałobnik ma niemal czarne skrzydła obwiedzione tylko cienkim jasnożółtym „rantem”, a polowiec szachownica ma skrzydła w naprzemiennie ułożone biało czarne plamy (fot.). Niekiedy nazwa odzwierciedla tylko jakiś konkretny szczegół rysunku na skrzydłach, jak w przypadku rusałki ceik, która na spodnie stronie tylnej pary skrzydeł posiada niewielki biały znak w kształcie litery c.
Kolejna grupą nazw są te, które nawiązują do siedlisk, w których spotykane są motyle. Stąd mamy przykładowo górówki – rodzaj Erebia sp. , które zgodnie z nazwą zamieszkują u nas przede wszystkim obszary górskie. Bardzo rzadko nazwa bywa powiązana z konkretna lokalizacja np. gurówka sudecka E. sudetica, która występuje (chociaż ostatnio nie potwierdzono jej występowania w naszym kraju) w podanym paśmie górskim. Kolejna grupa nazw ma swoje odniesienie do zachowania motyli, i tak szlaczkonie – rodzaj Colias sp. charakteryzują się zygzakowatym lotem, a dostojki mają z kolei lot spokojny, niejako „dostojny”.
Bardzo często również nazwy gatunkowe motyli nawiązują do roślin żywicielskich motyli np. rusałka pokrzywnik, pokłonnik osinowiec, przestrojnik trawnik, czy zorzynek rzeżuchowiec. Równie dużą grupę nazw te, które są prostym przekładem naukowej (zwanej niekiedy łącińską) nazwy gatunku. Stąd mamy w naszej faunie modraszka Ikara (Polymmatus icarus), dostoję dafne (Brenthis daphne), czy przeplatkę maturnę (Euphydryas maturna).
